Retraite – Het helende verhaal van je hart.
Mijn Eerste Retraite, zoekend naar de betekenis van dit woord, is de overeenkomst bij alle uitleg. “Het zich terugtrekken”. Nou dat was het zeker. Een midweek afzondering van de buitenwereld, met een groep vrouwen waarvan op een enkeling na iedereen mij nieuw was. Op een plek aan de andere kant van dit land, waar je jezelf kunt onderdompelen in jezelf, de natuur, de groep en echt niet bezig hoeft te zijn met de buitenwereld. Het is aan iedereen zelf of en in hoeverre die zich daar wel mee verbindt. (voor de liefhebber we waren in het Hof van Kairos)
Wat was dit een mooie ervaring. Ik ben verwonderd, heb me verbaasd (vooral over mezelf) en genoten, van de deelnemers, de natuur en dat wat deze retraite mij gegeven heeft. Wanneer mag ik weer?
Wanneer je je helemaal terugtrekt betekent dit ook om de weg er naartoe alleen te doen. Meer dan 2 uur alleen in de auto, heb ik voor diverse cursussen en trainingen al zo vaak gedaan. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en heb Miranda benaderd of ze samen wil rijden. We zijn dit avontuur dus samen gestart, dat was best een gok, want we hadden elkaar slechts 2 x ontmoet. Wat mij betreft is deze gok geslaagd. Het was fijn om al een beetje in de stemming te komen en elkaar zo wat beter te leren kennen. Eerlijk gezegd was dat het allereerste waar ik me over heb verbaasd, want binnen een dag voelde het al of we elkaar al jaren kenden, soms was 1 blik genoeg. Heel bijzonder en natuurlijk een dankjewel aan Miranda voor haar vertrouwen.
2 halve- en 3 hele dagen dompelen we ons onder en het thema is: “Het helende verhaal van je hart.”
Benieuwd wat dit mij te vertellen heeft. Deze retraite is een schrijfretraite, veel schrijven, ook oefeningen waar we dan later weer over schrijven en er is creativiteit (altijd goed aan mij besteed) waar we de vrije uurtjes mee kunnen zijn (vooral voor wie dat net zo leuk vind als ik). En vanaf het moment dat we naar bed gaan tot de volgende ochtend 10 uur is er stilte. (hierin viel ook het ontbijt en de ochtendmeditatie) Heerlijk zeg, al duurde het soms even voor ik die stilte in wilde, maar in de ochtend vond ik er fijn. Geen verplichte praatjes aan het ontbijt, nog even in mijn eigen bubbel zijn. Hmmm
Dat Hmmm was overigens ook zeer zeker van toepassing op het eten. Dat werd verzorgd door Studio Gember, heerlijk biologisch vegetarisch (of andersom) geen honger gehad, geen hang naar zoet en elke dag 3 x volop genieten. Ook van de tussendoortjes hmmmmm.
Wat nu uiteindelijk het helende verhaal van mijn hart is kan ik jullie niet precies vertellen. Want uiteindelijk gaat het niet om de antwoorden en oplossingen. De oefeningen waren er om
te luisteren naar je hart,
in gesprek te gaan met je hart,
te voelen wat je hart je wil vertellen,
ook kijken met je hart en dat betekent niet altijd een antwoord krijgen.
Ik heb ervaren hoe het is om te zijn met een vraag, zonder een antwoord te verlangen.
Zijn met dat wat is. Zijn met mezelf, zonder oordeel over mezelf.
Er zijn voor een ander, zonder mezelf te verliezen in die ander.
Luisteren en toch bij mezelf blijven, zonder me te verliezen in mijn eigen gedachtes.
Dit alles vergt oefening, maar als het lukte, dan was daar verbazing, en ook verwondering.
Het is mezelf tegenkomen, het is accepteren dat ik bent zoals ik ben. Het is een ontdekkingstocht die me veel heeft gebracht.
Er viel van alles op z’n plek, ik ontdekte dat er muntjes vielen. Dat waar ik al jaren mee op reis ben kon ik ineens plaatsen of voelen. Deze week heeft ook mijn creativiteit weer aangewakkerd. Ik ben weer aan het luisteren naar mijn potlood.
Ik heb ervaren hoe je in 3 dagen tijd verbinding kunt leggen met mensen die je nog nooit ontmoet heb. Dat alles door er samen te zijn voor elkaar met behoud van jezelf. Ik ben mezelf tegengekomen op oude stukken, waar ik dan weer even mee aan de slag kon, maar wat me deze keer geen vervelend gevoel gaf. Het was meer een Oh ja die ken ik, het is oké, en ervaren hoe ik er nu mee om kon gaan.
Ik heb mijn hart gezien, gevoeld en gevolgd. En wanneer ik dat doe, weet ik dat het Klopt.
Dankjewel Christine voor deze prachtige week, voor jou leiding, door te laten zien hoe je zonder oordeel met elkaar kunt zijn. Dat iedereen er mag zijn op haar manier. Dat er ruimte is voor wie het nodig heeft en dat we daar met elkaar van leren. Diepe buiging voor jou en voor alle vrouwen waar ik deze prachtige week mee heb mogen zijn, voor jullie vertrouwen en openheid. En vooral voor het Zijn met elkaar en ons hart.
Meer weten over wat Christine allemaal doet? Kijk dan op de website van Shodo
Wil je n.a.v. dit verhaal van gedachten wisselen? Trek dan ook je stoute schoenen aan en mail of bel me. Ik kan niet alles vertellen in 1 blog dan raken we de draad en de aandacht kwijt. Dank voor het lezen.
Liefs Tietsje
Leave a Comment